همگام با علی بن ابی طالب در غدیر خم

میخواهم تا بساط آن کلمات جاودانه را در غدیر بگسترانم و به عمق بعضی از پوشیده گیهایش داخل شوم!
میخواهم از جایگاه علی علیه السلام در قلبهای صحابه بگویم و از مکانت بلندی سخن به میان آورم که او در قلبهای ما دارد!
در غدیر:
با ارواح خود همان گونه توقف می کنیم که حبیب ما جناب رسول الله صلی الله علیه و سلم صحابه را در آن متوقف کرد!
با همه مشاعر خود در آن جا، همانند کسانی خاموش می نشینیم که در حضور پیامبر در آن مکان خاموش نشسته بودند!
ما میخواهیم از یک سو با قلبهای خویش، محبت و بزرگواری علی را همان گونه درک کنیم، که رسول الله صلی الله علیه و سلم بیان فرمودند و از جانب دیگر با عقل و تفکر خود، روایت آن موقف را همچنان بیاموزیم که ایشان به ما آموخته اند! باور داریم که احساس قلبی بدون تفکر عقلی هیچ است و تفکر عقلی بدون درخشش احساس و عاطفه ارزشی ندارد!
پیش به سوی میادین غدیر که در آن حکایتهاست، پیامها و وصیتها است و فریادهایی است از آخرین خطبه در آخرین لحظات عمر پیامبر ما صلی الله علیه و سلم.